kachny

Do Kachny II

Choć znasz uczynność moję i chęć prawą czujesz, Przedsię ty mnie szpetną twarz, Kachno, ukazujesz.

Pewnie cię moje źwierciadło zawstydzi, Bo się w nim, Kachno, każdy szpetny widzi.

Po sukni znam żałobę, znam i po podwice. Kasiu, to nie żałoba – ubielone lice!