Jeśli mi kiedy przewodniczyć miałyNa drodze ziemskej szczęście albo chwała,Zrzekam się szczęścia i nie chcę tej chwały,Byś tylko dłużej piękną mi została. Za każdy uśmiech, co na twojej twarzyZostawi, mdlejąc, drobny ślad radości,Los niech mi w zamian długi smutek zdarzy,Niech… Czytaj dalej
A kiedy błyśnie nowy wschód Zorzami wieczystemi, Zarodzić pójdę nowy ród Z tej czarnej, czarnej ziemi. I duch mój będzie chodził tu, Szlakami pól ornemi, I będzie szukał sobie tchu W tchnieniu tej czarnej ziemi. I tu wybierze sobie głos,… Czytaj dalej
… A kiedy idziesz z ziemi dróg,W najczystsze idź lazury,A niech cię żadnej chmuryNie zatrzymawa próg. A kiedy lecisz z ziemi gniazd,Bierz w samo słońce loty,A niech cię piasek złotyNie zatrzymawa — gwiazd. Niechaj gościńca twego szlakW cel co najwyższy… Czytaj dalej
A kiedy mi przyjdzie zagrać W polu dziewczynie, — Da dana! W polu dziewczynie, Wykręcę ja fujareczkę W tej wodnej trzcinie, — Da dana! W tej wodnej trzcinie. Bo ta trzcina się ugina Za wiatru wianiem; Nie inaksza i dziewczyna… Czytaj dalej
A kiedy sercu słońca nie staje,Co kwiaty życia barwi ogniście,Darmo się kwiecą łąki i gaje,Ono przez marzeń przesmętnych krajeIdzie, rwąc liście. I gdy się innym róża rumieni,I lilia śnieżna dzwoni srebrzyście,Ono odchodzi w krainę cieniZ skargą tak cichą, jak gdy… Czytaj dalej
A kiedy wyjdziesz w zachodnie słońce,W mdlejące, ciche zorze,I nagle u bark skrzydła szumiące,Skrzydła poczujesz boże,Na wielkich mogił stań podniesieniu,W łunach, w szkarłatach, w złocie,I śpiewaj — cały w grobów natchnieniu,W orłowych piór polocie. Na lirę ściągnij te złotogłowy,Co w… Czytaj dalej
Kiedy widzisz skrę, co pryskaZ nakowadła i ogniska,Gdy dłoń widzisz z kielnią, z młotem,Jak nad głową śmiga hardo,Gdy na twarzy zlanej potemOdgadujesz dolę twardą,Uchyl czoła, synu miły, —Przed tym, co sie krwawo znoi.Lud i praca — to są siły —A… Czytaj dalej
Na Anioł Pański dzwonią! Dzę-dzę! dzę-dzę! Jakby w powietrzu aniołowie w srebrne skrzydła uderzali! Kto to tak mówił? Kiedy? Co mi to przypomina? A! wiem już, pamiętam! Spotkanie dziwne… strofa daleka… . . . . . . . . .… Czytaj dalej
Kiedy za kółkiem biegałaś po darni, Cała w warkoczach, Mówiłem tobie: „Włos sobie odgarnij!” – I łzym miał w oczach. Brat twój, od rana ci błogosławiłem Młodości cnoty; A tyś urosła i nie wiesz, czynić byłem… Brzydka istoto! Rad bym… Czytaj dalej
Wąziuchna sandomierska drożyna prowadziła mię – Bóg ją raczy wiedzieć, dokąd prowadziła… Zapadała niekiedy na dno wąwozu i pełzła na jego dnie, blada z przerażenia wobec wielkich brył gliny, zwieszających się nad nią z groźbą i szyderstwem – to znowu… Czytaj dalej
