1Król Aleksander dziełem wspólnej zgody Objął po bracie trudy panowania, Ściślejszym węzłem spoił dwa narody I Ojca liczne potwierdził nadania. Zaszła w Radomiu pamiętna ustawa, Że sejm ma tylko moc stanowić prawa. 2Wśród Litwy Gliński okropne niezgody Wzniecił swą dumą… Czytaj dalej
Mój Król i mój Pan — to nie mocarz żadny, Ni ten — na którym trzy koron się piętrzy, Ale duch pierwszy globu — światowładny, Chociażby w chłopku — duch świata — najświętszy; Czy on na świecie żyw — czy… Czytaj dalej
EdypO dzieci, Kadma starego potomstwo,Czegoście na tych rozsiedli się progach,Trzymając w ręku te wiązki błagalne?Czemuż nad miastem dym wonnych kadzidełWznosi się razem z modlitwą i jękiem?Ja, Edyp, sławą cieszący się ludzi. –Rzeknij więc, starcze, boś ty powołanyZa innych mówić, co… Czytaj dalej
ChórZeusa wieści ty słodka, jakież w dostojne Teb progiZ Delf grodu, co się złotem lśni,Wici niesiesz mi?Dach się wytęża, a kłębią się myśli od grozy i trwogi.Delicki władco, o Peanie,Drżę ja, czy nowy trud nastanie,Czy dawne trudy w czasów odnowisz… Czytaj dalej
EdypProsisz, a prosząc mógłbyś znaleźć ulgę,Siłę i z kaźni srogich wyzwolenie,Jeśli słów moich posłuchasz powolnie,Które ja, obcy zupełnie tej wieściI obcy sprawie, wypowiem. Toć sam bymNiewiele zbadał bez wszelkiej wskazówki.Teraz, żem świeżym tej gminy jest członkiem,Do was się zwracam z… Czytaj dalej
KreonDrodzy ziomkowie, doszło moich uszu,Że Edyp władca ciężko mnie winuje.Więc tu przybywam zrażony; bo jeśliMniema, iż ja się czy słowem, czy rzecząDo troski, co go gnębi, przyczyniłem, to już nie pragnę dłuższego żywotaPod tym zarzutem. Toć takie mniemanieNie drobną tylko… Czytaj dalej
JokastaO głowy miasta, dobrem mi się zdałoDo domów bożych pójść, przybrawszy ręceW wieńce i wonne dla bogów kadzidła.Bo troski różne zawładły nadmierneDuchem Edypa; i nie jak rozumnyNowe on wieści według dawnych waży,Lecz tym, co grozę wróżą, się poddaje.Więc gdy mu… Czytaj dalej
EdypJeśli ja także, choć w przód go nie znałem,Zgadywać mogę, mniemałbym, o starcy,Że ten, którego czekamy od dawna,Pastuch się zjawił, bo wiek za tym mówi.A zresztą w ludziach, którzy go prowadzą,Widzę me sługi; osądzisz to łacniej,Boś znał człowieka przed dawnymi… Czytaj dalej
Posłaniec domowyO wy, którzyście starszyzną tej ziemi,Jakież będziecie wnet słyszeć i widziećKlęski i jakiej doznacie boleści,Jeżeli trwacie w miłości tych domów.Myślę, iż Istru ni Fasisu wodyKałów nie zmyją, co kryją się w wnętrzuTego domostwa i wyjrzą na światło. –Woli to… Czytaj dalej
Utwór jest balladą.Ojciec z synem na koniu jadą ciemnym lasem,panuje nastrój tajemniczości,grozy, niepewności i niepokoju.Król elfów woła do siebie syna pewnego człowieka, który nie wierzy swemu dziecku, iż elfy je wołają.Elfy wraz ze swym królem kusiły chłopca.Gdy ojciec wraz z… Czytaj dalej
