Marcinowa powieść
Ba, jeszcze raz, Marcinie! – więc powiem, tak było: Kilka osób na jedną salę się złożyło. Każdy z żoną. Wieczerzą potym odprawiwszy Szli spać. Ledwie się składli, kiedy co waśniwszy Na drugie tak zawoła: „Panowie, czas wsiadać!” A ci też… Czytaj dalej