1 Są pokolenia, i miasta, i ludy, Smętne i stare – Które podały nam nie żadne cudy, Lecz – garnków parę! 2 W Muzeum Dama stawa z parasolką Przed garnkiem takim; W Sycyli stąpa (choćby była Polką!…), Nie wiedząc, na… Czytaj dalej
Maryjo, Pani Aniołów! – u Ciebie O twej Korony prosim zmartwych-wstanie – * A niech się wola Syna Twego stanie Na ziemi-naszej, tak, jako jest w Niebie. * I niechaj wielkie będzie zmiłowanie Od góry-jasnej ku biegunom-nocy – * Bo… Czytaj dalej
I pokazały jako świt dalekiUmiłowaną odtąd i na wieki.»Król Duch«, akt IX. Jeszcze się teraz jawi,Stopkami srebrzystemiNietykająca ziemi,A za nią sznur żórawi,W ciemnej się zorzy pławi. Jeszcze się teraz we śnieTo tu, to tam ukaże,Rozjaśni smętne twarze,Nastroi nowe pieśnie,Z strun… Czytaj dalej
PANI (skromnie ubrana) Czy nie zastałam pana Fajtłapowicza? PAN (ładnej tuszy) Tu niema żadnego Fajtłapowicza, nigdy się nie stołował, nie znamy takiego! PANI (do otyłego mężczyzny) Aa a… to pan! a ja patrzyłam na kogo innego. PAN (zmieszany) A a… Czytaj dalej
Prowadzone za rękę przez Janową, żonę mularza, weszło maleństwo do pięknego salonu pani Eweliny Krzyckiej i wylękłe, i zachwycone, drobnymi kroczkami drepczące po śliskiej posadzce, gotowe — stosownie do okoliczności — wybuchnąć płaczem albo i śmiechem. Koralowe usteczka drżały i… Czytaj dalej
1 Jest sztuka jedna, co jak słońce w niebie Świeci nad wiekiem: Mieć moc pocieszać, moc — zasmucać siebie, A być człowiekiem! 2 Trudna — bo Mistrzem jest tylko ten, który Odszedł daleko, By kiedyś wrócił na obłokach z góry,… Czytaj dalej
ICzoło mówcy nie znało kropelki chrztu – wcale,Kiedy Patriae-Pater – konsul purpurowy –Cicero, rękę wzniósłszy nad zamęt ludowy,Głosił:„…że przyjdzie człowiek, w boleści i chwale,Sprawiedliwy – i przez to w koronie cierniowéj.” IIA ręce obie mówcy, gdy niewiele potemBlade przybito gwoźdźmi… Czytaj dalej
Obojętnego na niedolę zwierząt I ludzka niedola nie wzruszy. Miejcie litość nad ptaszkami, gniazdek im nie psujcie, Że tak pięknie nam śpiewają, Bogu podziękujcie! Opowiem zdarzenie prawdziwe. Nic nie dodam, nic nie ujmę; opowiem tak, jak było. Historyjka nieduża i,… Czytaj dalej
Dość dawno już temu pewnego przedpołudnia znalazłem na biurku moim wśród innych korespondencji liścik niewielkich, a bardzo zgrabnych rozmiarów, w kopercie fiołkami pachnącej zamknięty i na welinowej ćwiartce, poniżej cyfry spowitej w bluszczowe gałązki, następujące wyrazy zawierający: Szanowny Panie! Jak… Czytaj dalej
Jedzą, piją, lulki palą,Tańce, hulanka, swawola;Ledwie karczmy nie rozwalą,Cha cha, chi chi, hejza, hola! Twardowski siadł w końcu stoła,Podparł się w boki jak basza;„Hulaj dusza! hulaj!” – woła,Śmieszy, tumani, przestrasza. Żolnierzowi, co grał zucha,Wszystkich łaje i potrąca,Świsnął szablą koło ucha,Już… Czytaj dalej
