Literatura parenetyczna; ideał rycerza i władcy oraz ascety i świętego.

W średniowieczu istniały wzorce osobowe świeckie (rycerza doskonałego i mądrego władcy) oraz religijne (asceci i święci). Dzieła, które konstruowały i propagowały wzory osobowe nazywane są parenetycznymi. Ideał rycerza zawarty jest w „Pieśni o Rolandzie”. Opowiada ona o bitwie baskijskich górali… Czytaj dalej

Parenetyczna funkcja literatury średniowiecznej.

Literatura parenetyczna obejmuje utwory kształtujące i propagujące wzory postępowania związane z odgrywaniem określonych ról społecznych. Każda epoka tworzy własne, zgodne ze swą ideologią, wzory zachowań ludzkich i stara się je upowszechniać. Mogą mieć one charakter ogólny lub elitarny czy klasowy.… Czytaj dalej

Pareneza, literatura parenetyczna – wzorce osobowe

Pareneza dosłownie oznacza pouczenie. Literatura parenetyczna to literatura propagująca wzory postępowania, ideały modne i uznawane w danej epoce. Z kolei tzw. wzorce parenetyczne to wzory osobowe, postacie godne naśladowania, skupiające cechy wzorowe, pożądane, idealne. W oparciu o poznaną literaturę średniowiecza… Czytaj dalej

Pareneza, literatura parenetyczna – wzorce osobowe

Pareneza, literatura parenetyczna – wzorce osobowe. Pareneza doslownie oznacza pouczenie. Literatura parenetyczna to literatura propagujaca wzory postepowania, idealy modne i uznawane w danej epoce. Z kolei tzw. wzorce parenetyczne to wzory osobowe, postacie godne nasladowania, skupiajace cechy wzorowe, pozadane, idealne.… Czytaj dalej