pieśniarzom

I Pieśni swej gniazdo ptaszęce zlep Pod niskiej strzechy belką, A zaś ją wypuść w niebieski sklep Nieogarnioną, wielką! I daj jej płynąć, jak płynie zdrój Błękitną ciszą w zorzę, A zaś jej pęd daj, puść w huk i w… Czytaj dalej →

Nie nam, pieśniarze, stać w tęczy kolorach, Barwić się w róże i w pióreczka pawie; Bo my są sosny, czerniące się w borach, Bo my są krzyże w przydrożnej kurzawie, Bo my są wierzby o płaczących korach, Bo sny są… Czytaj dalej →