Już czas ukochać w sadzie pustkowie bezdomne,Ptaki niebem schorzałe i drzewa ułomneI płot, co tyle desek w złe stracił godziny,Że na trawę cień rzuca przejrzystej drabiny. Już czas ukochać wieczór z tamtej strony rzeki,I zmarłego sąsiada ogród niedaleki,I ciemność, co,… Czytaj dalej
,,Gdy po śmierci niebiosów przybyłam pustkowie” , zobaczyłam ogromną przestrzeń. Nie było tam nikogo oprócz Boga. Podszedł do mnie i swymi ciepłymi dłońmi głaskał moją głowę. Po chwili powiedział, abym się do niego zbliżyła. Wystraszona podeszłam, a on zaproponował mi… Czytaj dalej
Zjawiłam się tu nagle, nie wiem jakim cudem. Zaskoczona byłam, bo nigdy wcześniej nie widziała tego miejsca. Dech w piersiach zapiera, kiedy spoglądam na ten piękny, zielony ogród. Zachwyt tym miejscem tak wypełnił me wnętrze, że z radości zaczęłam tańczyć… Czytaj dalej
