Z szerokich i ludnych ulic miasta ku krętym i cichym uliczkom zarzecznego przedmieścia biegła dziewczynka dziesięcioletnia, chuda, zwinna, w grubej spódnicy przepasującej podartą koszulę, z bosymi stopami i ogromnymi włosy, śród których mieszały się połyski złota i miedzi. Biegła szybko,… Czytaj dalej
I. (Poeta opiewa żywot człowieka sprawiedliwego i dowodzi, jako należy na wieś jechać, chcąc pokus uniknąć). Jeśli-ć Opatrzność dzierży w swojej pieczy,Nie ginąć tobie jako innym, marnie;Bo tyś do pańskiej zaliczon owczarnieSynu człowieczy! Wszelako, kto chcesz taką łaskę zatrzymać sobie,żyj… Czytaj dalej
Przedsię wy, leśne Muzy, przedsię w pieśni swoje!Chromis, Mikon i Mnazyl, małych chłopiąt troje,Sylena w cichej jamie zdybali spiącego.Jeszcze był nie wyszumiał z wina wczorajszego.Jako zawsze wieńce mu z głowy pospadały,Dzban tylko i multanki przy stronie wisiały.Rzucą się nań i… Czytaj dalej
Miłko Kosarzu, robotniku dobry, co-ć się stało? Przedtym miedzy czeladzią nad cię nie bywało. Teraz ani docinasz i pokosy psujesz, Ani równo z inszymi w rzędzie postępujesz, Ale po wszystkich idziesz; tak za trzodą w pole Owca idzie, gdy nogę… Czytaj dalej
Oluchna, Pietrucha, Starosta Oluchna Już południe przychodzi a my.jeszcze żniemy; Czy tego chce urzędnik, że tu pomdlejemy? Głodnemu jako żywo syty nie wygodzi: On nad nami z maczugą pokrząkając chodzi, A nie wie, jako ciężko z sierpem po zagonie Ciągnąć… Czytaj dalej
Kozy; ucieszne kozy, ma trzodo jedyna!Tu, kędy to zarosła poziema leszczyna,Tu gryźcie list zielony, gryźcie chróścik młody,Ja tym czasem przy strugu tej ciekącej wodyPrzylęgę i frasunku lubo snem swobodnym,Lubo będę zabywał śpiewaniem łagodnym,Ponieważ mię tak moja Fillis wyprawiła,Że mię na… Czytaj dalej
Tyrsis, Morson, śpiewaków cztery. Tyrsis Powiedz nam, Morson – wszak to za pochwałę dają, Kiedy się młodzi ludzie o rzeczach pytają – Co za pieśni śpiewano, kiedy za Damona Sąsiadka nasza, Fillis, była poślubiona? Boś ty tam był, a nam… Czytaj dalej
Tematyka rustykalna („rusticus”, po łacinie – wiejski) w twórczości poetów renesansowych wiąże się na ogół z humanistyczną pochwałą piękna świata naturalnego. Doskonała harmonijnie zorganizowana przyroda staje się częstokroć tłem dla prezentowania zachowań i postaw ludzkich. Okresowi renesansu charakteryzującemu się poczuciem… Czytaj dalej
Tematyka rustykalna („rusticus”, po łacinie – wiejski) w twórczości poetów renesansowych wiąże się na ogół z humanistyczną pochwałą piękna świata naturalnego. Doskonała harmonijnie zorganizowana przyroda staje się częstokroć tłem dla prezentowania zachowań i postaw ludzkich. Okresowi renesansu charakteryzującemu się poczuciem… Czytaj dalej
Sielanka to znana w starożytności idylla lub bukolika; nazwa polska Szymonowica; gatunek synkretyczny, łączy liryki, epiki, dramatu z naciskiem na ten pierwszy; Tematyka związana ściśle z życiem pasterzy, rolników, rybaków i myśliwych; wieś to kraina szczęśliwości, Arkadia; gatunek konwencjonalny (umowny),… Czytaj dalej
