Moim wymarzonym Soplicowem jest wymyślona przeze mnie wyspa „LUCK” co wjęzyku polskim oznacza szczęście.Jest ona położona na środku pięknego, czystego, błękitnego morza. Jets ona ogromna i ma dostep do wszystkich środków transportu, dlatego łatwo na nią dotrzeć. Przeważają na niej… Czytaj dalej
Po rozmowie z Sędzią o wyjeździe i po kłótni z Telimeną, Tadeusz udał się nad staw. Ogarnęły go obawy, że Zosia może poślubić Hrabiego podczas jego nieobecności w kraju. Bohater popadł w rozpacz i postanowił się utopić. Jednak Horeszko, który… Czytaj dalej
Cytat: „Wpadam do Soplicowa jak w centrum polszczyzny: tam się człowiek napije, nadysze ojczyzny!”Dwór Soplicowo jest to przykład domostwa szczególnie dbającego o tradycję. Gospodarz tego dworu – Sędzia – to patriota, wzorowo utrzymujący staropolskie obyczaje, dba o zachowanie ducha polskości… Czytaj dalej
„Moje prawdziwe lub wyobrażone Soplicowo” Każdy z nas w chwilach, gdy cały świat zwraca się przeciwko niemu, marzy o miejscu, gdzie mógłby od tego wszystkiego uciec. Marzy o miejscu, w którym wszelkie kłopoty znikną, zastąpione najmilszym naszemu sercu potrzebom. Dla… Czytaj dalej
Soplicowo w „Panu Tadeuszu” dla ludzi tamtej epoki napewno było rajem i azylem od groźnego i krzykliwego świata. Ale czy tamto Soplicowo jest tym, czego pragnie ówczesny człowiek, czego pragnę ja? Uważam, że przeciętny człowiek zapytany o to odpowiedziałaby zapewne,… Czytaj dalej
W Soplicowie bardzo ważnym obyczajem jest noszenie tradycyjnego sarmackiego stroju na który składa się kontusz, pas, konfederatka. Posługiwano się tylko językiem polskim, polskość ta przejawiała się nawet w architekturze i w umeblowaniu dworu szlacheckiego. Sędzia, gospodarz Soplicowa bardzo dbał o… Czytaj dalej
Soplicowo zostało zdobyte. Sędzia i wszyscy mieszkańcy soplicowskiego dworu zostali uwięzieni w swych komnatach. Przed każdą z nich Hrabia ustawił straże pilnujące więźniów. Szlachta znudzona i głodna poczęła plądrować dwór, zabierając co można, co jej się tylko podobało, i czyniąc… Czytaj dalej
Nastał świt, kiedy ruszyłem z Gerwazym i szlachtą dobrzyńską na Sopliców. Pojechałem szybciej niż Gerwazy, ponieważ mieliśmy silniejsze konie. Sędzia wyszedł na ganek, podchodząc do niego powiedziałem: „Soplico odwieczny wrogu mej rodziny…”. Chciałem się zemścić, czułem gniew i nienawiść do… Czytaj dalej
