stuart

Scena I Sala w pałacu Holy Rood. MARIA STUART, RIZZIO, PAŹ PAŹbiega prędko Smutne wieści przynoszę, posłuchaj, królowo; Od dawna cię znieważa płochy lud stolicy; Dziś jeszcze byłem świadkiem, jak zniewagę nową Wyrządził twym pałacom, królewskiej kaplicy. Dziś, królowo, nad… Czytaj dalej →

Scena I Teatr wystawia mieszkanie astrologa. Wśród sali stół zarzucony księgami — teleskopy w oknach obrócone na niebo. ASTROLOGsam Nicość nauki — gorzki owoc doświadczenia! Myśleć — zgłębiać — i potem wszystkiemu nie wierzyć, Dręczyć się, żeby okrąg swych marzeń… Czytaj dalej →

Scena I Ogród. — Noc. — Wśród drzew i kwiatów widać pałac Holy Rood i kaplicę Świętego Krzyża. Okna pałacu oświecone wewnątrz. Księżyc świeci. BOTWELsam Zatrzymał mnie ten starzec nad przepaścią zgonu, On marzył — a jam płocho marzeniom zawierzył.… Czytaj dalej →

Scena I Pokoje królowy.MARIA, BOTWEL MARIA Dziś jestem spokojniejszą, czystych modlitw władza Usypia wszystkie troski i uśmierza bole; Czas, cierpliwość najsroższe rany ułagadza. Wszystko znieść można. BOTWEL Wszystko? MARIA Troski i niedolę… BOTWEL I wzgardę? MARIA Dosyć! dosyć zniosłam na… Czytaj dalej →

Scena I Teatr wystawia salę gotycką. W głębi wielki hebanowy krucyfiks, przed nim zawieszona lampa srebrna. Noc. Przez okno wpada blask księżyca.MARIA, PAŹ MARIA Paziu! wszak już wybiła godzina północy? Pogaś wszystkie pochodnie, zasłoń okna sali, Nikt wiedzieć nie powinien,… Czytaj dalej →