MAK-YKSz szczerym westchnieniem za odchodzącą Salome Gdyby ta kobieta to wiedziała,Co odlatujący teraz ptaszekZna – i co innym ptaszkom zwiastuje… *Że – rzuciłem im ostatni chleba pył! Obłędnie I – gdyby wiedziała to… ach!… ONA,Właśnie może pełniąca jałmużny,Jako która ze… Czytaj dalej
MAGDALENAkiedy Graf wchodzi – uprzedzając rozmowę Marii Harrys zastępstwo nie-godneZastaje pan w Magdalenie Tomir,Która miała jednakże przyjemnośćNie być obcą panu… lecz gdzie? kiedy?Nie zdołałaby odpomnić wiernie – SZELIGA Pani! było to lat temu paręW nieszczególnie poetycznym miejscu,Bo u dworca żelaznej… Czytaj dalej
HRABINAwchodząc Fanty zbierać! bo dawno już grają…Mak-Yks, pośpiesz rozerwać się z dziećmi!… Kiedy Mak-Yks wychodzi, od werandy zbliżają się goście. Otóż główna rzecz zaspokojona!Jedne koło pląsa na werandzie,Drugie krąży w salonie – – i dosyć. Do gości Niespokojna byłam o… Czytaj dalej
Wyprawa Hrabi na sad – Tajemnicza nimfa gęsi pasie – Podobieństwo grzybobrania do przechadzki cieniów elizejskich – Gatunki grzybów – Telimena w Świątyni dumania – Narady tyczące się postanowienia Tadeusza – Hrabia pejzażysta – Tadeusza uwagi malarskie nad drzewami i… Czytaj dalej
Kupiec perski z jawnymi oznakami niepokoju czy też niedowierzania towarzyszył memu powrotowi do rodzinnego pałacu. Zapewne nie nazbyt ufał moim obietnicom, iż mu zwrócę należną ilość równie cennych diamentów. Nie zwlekając ani chwili udałem się wraz z nim do skarbca,… Czytaj dalej
Do pieśni – do pieśni! Kto ją zacznie, kto jej dokończy? – Dajcie mi przeszłość zbrojną w stal, powiewną rycerskimi pióry. – Gotyckie wieże wywołam przed oczy wasze – rzucę cień katedr świętych na głowy wam. – Ale to nie… Czytaj dalej
Powróciwszy do Warszawy Cezary Baryka zapisał się znowu na swą medycynę i zamieszkał, a raczej „wmieszkał się” do pokoju jednego z kolegów, niejakiego Buławnika. Ten Buławnik był progenitury szynkarskiej czy małomiasteczkowo-paskarskiej, wskutek czego zawsze „śmierdział pieniędzmi”. Mieszkał zaś w dzielnicy… Czytaj dalej
Przedsię wy, leśne Muzy, przedsię w pieśni swoje!Chromis, Mikon i Mnazyl, małych chłopiąt troje,Sylena w cichej jamie zdybali spiącego.Jeszcze był nie wyszumiał z wina wczorajszego.Jako zawsze wieńce mu z głowy pospadały,Dzban tylko i multanki przy stronie wisiały.Rzucą się nań i… Czytaj dalej
