Monolog wewnętrzny Juranda ze Spychowa stojącego u bram szczytnieńskiego zamku.

To już. Dotarłem pod zamek do Szczytna, żeby moją Danusie odzyskać. Tylko co teraz, co będzie, co mi zrobią? Lepiej ze światem się pożegnać, pomodlić przez chwile. Zdrowaś Maryjo łaski pełna, Pan z Tobą ? Boję się bardzo, ale nie… Czytaj dalej

Monolog wewnętrzny

Monolog wewnętrzny to przedstawienie w utworze epickim przebiegu życia wewnętrznego postaci, jej myśli, spostrzeżeń, wyobrażeń w mowie niezależnej lub pozornie zależnej. Gdy monolog wewnętrzny realizowany jest w mowie niezależnej, poprzedza o informacja o cytowaniu słów pomyślanych przez postać, a niewypowiedzianych,… Czytaj dalej

Monolog wewnętrzny Juranda stojącego przed bramą w Szczytnie

Stoję tu i tak rozmyślam. Co ja potem pocznę gdy z tego Szczytna wyjadę. Jeśli wszyscy dowiedzą się o tym pokutnym worze i pochwie od miecza, na powrozie u szyi. Ech, przecież stracę mą rycerską dumę, mój honor. Ale tu… Czytaj dalej

Monolog wewnętrzny Julii po spotkaniu z Romeo.

Romeo, mój najdroższy! Minęło zaledwie parę minut, a ja już tęsknię za tobą. Przez moje kruche ciało przechodzą fale ciepła i euforii. Czuję się jak białe, puchate piórko, które może unieść się ponad Weronę. Chcę znów dotknąć twych zwilżonych warg… Czytaj dalej