Kto na wieczne
Kto na wieczne wszedł rozłogi,Kogo światłość zórz przenika,Ten nie będzie pytał drogiU ziemskiego przewodnika. I nie będzie pytał drogiU Aniołów, Serafinów,Ale wejdzie w Ojca progi,Jako jeden z bożych synów.
Kto na wieczne wszedł rozłogi,Kogo światłość zórz przenika,Ten nie będzie pytał drogiU ziemskiego przewodnika. I nie będzie pytał drogiU Aniołów, Serafinów,Ale wejdzie w Ojca progi,Jako jeden z bożych synów.
Dążenie ludzi do urzeczywistnienia swoich marzeń, były zawsze jednym z głównych tematów literatury. Wszelkie projekty idealnych państw z doskonałymi ustrojami, przewijały się przez całą historię ludzkości. To dążenie do zrealizowania czegoś lepszego, do wyrażenia tęsknoty człowieka za lepszym światem potocznie… Czytaj dalej