Panu Leopoldowi Meyetowi w dowód wdzięcznej przyjaźni ofiaruje Autorka Czy taki dzień, jakim był dzisiejszy, nazwać można pięknym czy brzydkim? Sama nie wiem. Zależy to zapewne od upodobania i usposobienia. Jedni lubią słońce upalne i błękity usiane iskrami, inni, zmęczeni… Czytaj dalej
Gdybym ze złota powstał, mógłbym się tym smucić, Że w proch i w glinę ziemi mam się zaś obrócić. Mógłbym, nakrywszy głowę, ze skargą siąść w progu, Przeciw śmierci głos podnieść i przeciwko Bogu. I gdybym z złota powstał, mógłbym… Czytaj dalej
…Złotą swą pszczołę wypuścił PanW zaranie świata.Z kwiatu na kwiat, z łanu na łan,Odtąd przelata… I pije rozkosz, i pije ból,I trwa jej praca,Aż nasycony, z oblotu pólDuch się powraca. I w złotych kroplach wysącza miódNa pokolenia,I pije słodycz wieczystą… Czytaj dalej
Osoby: Pan KONIECPOLSKI — występujący jako rzekomy GWINTZŁOTA CZASZKA — strażnik krzemienieckiPani STRAŻNIKOWA — jego żonaPanna AGNIESZKA — jego córkaPan GĄSKA — regentPan MILEWICZ — szlachcicKsiądz GWARDIAN — później PROWINCJAŁ franciszkańskiInny KSIĄDZZAKRYSTIANJANKIEL — Żyd arendarzSTANISŁAW — później SZAWEŁJAN — później… Czytaj dalej
Scena I Stancyjka Stanisława. Stanisław, Jan, późnij Gąska STANISŁAW Cóż tam, panie Janie? Źle słychać — podobno, że pan strażnik krzemieniecki Złota Czaszka wydaje córkę swoją, pannę Agnieszkę, za pana regenta Gąskę… a cóż będzie z wacpanem?… JAN Będzie, co… Czytaj dalej
Scena I Sieni w domu Strażnika. Pani Strażnikowa — Magda P. STRAŻNIKOWA Magdo, Kachno, wstawajcie! W kadzi nie ma wody, Ambroży leniuch, zmyję mu głowę. — Magdo, Kachno, a dać kurom jeść!… Ave Maria… Magdo! Magdo! Magdo! Wchodzi Magda. MAGDA… Czytaj dalej
[następująca w autografie po pierwotnym zakończeniu sceny VI aktu II] Więc widzieliście w chorągwie cechowe Ubrany dworek starego szlachcica; Kto myślą sięgnął w niebo lazurowe, Widział, jak duchy — i Bogarodzica, W promieniach zorzy trzymająca głowę, A stopy dzierząc na… Czytaj dalej
Życie to przeznaczenie… Kto decyduje o losie naszego życia? Czy my sami mamy wpływ na to, co się dzieje w naszym życiu, czy też na to mają wpływ osoby trzecie, o których nic nam nie wiadomo? Na te pytania możemy… Czytaj dalej
Symbol „rozdarta sosna” łączy się z głównym bohaterem powieści „Ludzie bezdomni” Stefana Żeromskiego. Tomasz Judym wyrzeka się osobistego szczęścia, nie decyduje się na małżeństwo z Joasią Podborską. Rani ją, odtrącając miłość i plany na stworzenie rodziny. Bohater pochodzi z ubogiej,… Czytaj dalej
Nieznana jest jego data urodzin. Poza tym, że był burgrabią poznańskim w latach 1398 – 1400, niewiele wiadomo o jego życiu. Zmarł w 1419 roku. Jedynym znanym utworem Słoty jest „Wiersz o chlebowym stole” (inna nazwa to „Wiersz o zachowaniu… Czytaj dalej
