zofijej

Nie tyś to, o Zofija, nie ty na mą wiarę, Której ja przed siedmią lat pomnię w sercu miarę! Ono była nadobna, ono wdzięczna była; A wszytko jej przystało, cokolwiek czyniła. Jej żart każdy był trefny, a gdy co kazała,… Czytaj dalej →