Teatr świecki – teatr wędrujący, tworzony głównie przez kuglarzy, komediantów, wystawiał głównie scenki humorystyczne i moralizujące.
Teatr kościelny.
Dramat liturgiczny – rozwinął się głównie z nabożeństw kościelnych. Tematu dostarczały głównie dwa największe święta: Boże Narodzenie i Wielkanoc. Rozkwitł w XIV i XV w.i wyszedł poza obręb kościoła, przybierając formę misteriów i intermediów.
Misteria – widowiska sceniczne o tematyce biblijnej oraz hagiograficznej, wytawino je np. z okazji Bożego Narodzenia, Wielkanocy, Bożego Ciała i in., były niezwykle długie, powstały w XIIw.
Intermedia – scenki wstawkowe, dialogowe, często dowcipne, rubaszne,wystawianemiedzy fragmentami misterium jako przerwa.
Mirakle – gatunek dramatu rel., w którym przedstawiano obrazy sceniczne z życia Maryji Panny i świętych, wysuwały na plan pierwszy cudowne wydarzenia i Boskie interwencje
Moralitety – gatunek dydaktyczny, w którym występowały spersonifikowane cnoty i przywary, symultaniczność (równoczesność), symbolizm.
