Zenek Wujcik,obcy z powiesci Ireny Jurgielewiczowej,mieszkał we Wrocławiu z ojcem,jego matka nie żyła.Zdecydowal się na porzucenie domu,bowiem ojciec pił,nie żywił wobec syna żadnych cieplejszych uczuć,odrzucał go.Stało się to przyczyna tragedi chłopca,który zdobył sie na odwagę opuszczenia domu i w samotną ruszyć wędrówkę w poszukiwaniu wujka.Zenek był zawsze odważny czego dowodził codziennym postępowaniem.Umiał też zdobyć czyn bohaterski,ratujac dziecko.Odwadze towarzyszyla mu samodzielność i zaradność,np. świetnie radzil sobie na wyspie,posiadal mnustwo umiejętności.Był wysokim chłopcem,sprawnym fizycznie,niezmiennie imponował rówieśnikom.Miał około 16 lat.
Bohater ,,Tego obcego” był skryty,zdecydowanie mało móny,nieufny wobec innych ludzi,nawet dla najbliższych bywał szorstki,Jednak to zachowanie można było ująć za jego maske,ponieważ nie chciał przed innymi odkrywac swojej prawdy rodzinnej.Jakby sie wstydzil tego co zaszło pomiędzy nim a jego ojcem.Pod tą maską skrywał sie chłopiec wrażliwy,zdolny do wyższych uczuć tęskniący za ciepłem rodzinnym.Ktoś zawsze ambitny i pracowity,wręcz uparty.Te prawdziwe cechy Zenka ujawniały sie podczas rozmowy z Ulą.
Samotna wędrówka sprzyjała też rozwojowi cech negatywnych Zenka.Pżyjmował on poze dojżałego męszczyzny,rozumiał ją jednak opacznie,jako np. umiejętność dokonywania drobnych kradzierzy okazywania przy tym braku skropułów.Z pewnością negatywne cechy chłopca rozwijały się za sprawą jego ojca,rodzinnego nieszczęscia,czułośc,ciepła.
Ja bym chciala zaprzyjaznic z Zenkiem,poniewaz wydaje mi się,że byłby najlepszym przyjacielem na całym świecie.