1.Ewolucja biologiczna- to nieustanne, zwykle stopniowe, ukierunkowane , nieodwracalane zmiany powodujące przechodzenie organizmów z jednego stanu w drugi.
Termin ewolucja wprowadził do biologii w XVIII w. Karol Bonnet na określenie zmian zachodzących w zaridku w trakcie przekształacania się go z miniaturowego zawiązka /ukrytego w plemniku lub komórce jajowej/ w formę ostateczną /teoria preformacji/.
Dzisiejsze znaczenie terminu ewolucja wiąże się z ogłoszeniem teorii Darwina. Badaniem ewolucji biologicznej, czyli powstawania i rozwoju życia na Ziemi, wyjaśnieniem roliposzczególnych czynników wywołujących przemiany ewolucyjne i określeniem mechanizmów tych przemian zajmuje się ewolucjonizm.
2.Współczesna teoria ewolucji świata organicznego / Syntetyczna Teoria Ewolucji/- neodarwinizm- stanowi syntezę darwinowskiej teorii ewolucji z koncepcjami nowoczesnej biologii, głównie genetyki populacyjnej.Teoria ewolucji nie jest dziedziną zamkniętą, coraz potężniejszych narzędzi do badań zjawisk dostarcza dziś współczesna biologia molekularna. Wielkie zasługi w jej sformułowaniu położyli: Th.Dobzkansky, I.Huxley, E.Moyr,B.Rensch,G.Simpson, R.Fisher i inni.
3.Założenia współczesnej teorii ewolucji świata:
zmienność genetyczna tj.mutacje i rekombinacje stanowią materiał wyjściowy/ podstawowe tworzywo/ ewolucji
ewolucja biologiczna zachodzi przede wszystkim dzięki doborowi naturalnemu
dobór naturalny- jest to różnica w przeżywalnośći i zdolnośći do wydania potomstwa między osobnikami o różnym wyposażeniu genetycznym czyli różniącymi się określonymi cechami.
podstawowym kierunkiem ewolucji organizmów jest rozwój coraz ściślejszych przystosowań do poszczególnych środowisk
wszystkie żyjące obecnie oganizmy z reguły powstały z organizmów niewyspecjalizowanych a ewolucji towarzyszyła zwykle coraz większa specjalizacja organizmów i wzrost stopnia złożonośći ich budowy oraz związanych z nią funkcji
proces ewolucji trwa nieprzerwanie a tempo jego jest zróżnicowane
ewolucji podlegają populacje / gatunki/ a nie pojedyncze osobniki
Dobór faworyzuje zarówno wysoką przeżywalność jak i wysoką rozrodczość.
Iloczyn rozrodczośći B i prawdopodobieństwa przeżycia S definiuje współczynnik reprodukcji netto R, zgodnie ze wzorem:
R=B x S
W wyniku doboru wzrasta częstość genotypów o najwyższym współczynniku reprodukcji netto R a niekoniecznie genotypów o najlepszym przeżycia S lub najlepiej rozrodczości B.
