Teoria plyt litosfery

 

 

Litosfera, czyli sztywna otoczka Ziemi składa się z dziesięciu wielkich płyt litosfery (kry) i kilku mniejszych. Wielki płyty tworzące kontynenty (około 30 km grubości) nazywamy kontynentalnymi, a płyty tworzące dna oceanów (około 6-7 km) nazywamy oceanicznymi.

Płyty te są w ciągłym ruchu poziomym i pionowym, ponieważ znajdują się na plastycznej masie astenosfery, w której działają, pod wpływem dużych temperatur, prądy konwekcyjne. Prądy wypychają też materię ku górze. W miejscu, gdzie strumień ciepła pionowo dociera do litosfery, następuje jej przerwanie i powstają ryfty. Natomiast poziome prądy ciepła odsuwają od siebie pęknięte fragmenty litosfery, tworzące płyty. W miejscach pęknięć wylewa się magma, w postaci law. Pęknięcia mogą mieć charakter:

– gorące plamy – punkty, gdzie prądy wstępujące przebijają litosferę – powstają wtedy wulkany podwodne lub tworzą się wyspy wulkaniczne.

– szczeliny ciągnące się wieloma kilometrami – z tych szczelin wylewa się magma tworząc grzbiety oceaniczne.

Szybkość rozsuwania płyt jest różna. Od 4-6 cm w ciągu roku do nawet 12 cm.

Większość ryftów przebiega na dnach oceanów, są jednak te, które występują na lądzie. Np. w Afryce – Zachodnia Ameryka Północna, Islandia.

Grzbiety oceaniczne poprzecinane są uskokami, które oddzielają od siebie fragmenty o różnych prędkościach rozsuwania.

Obszary grzbietów oceanicznych są aktywne wulkaniczne i sejsmicznie.

 

Ponieważ jedne płyty się rozchodzą, inne muszą się schodzić. To miejsce schodzenia nazywamy miejscem subdukcji. Ta strefa także odznacza się dużym wulkanizmem i ilością trzęsień Ziemi. Rozróżniamy dwa przypadki:

– płyta oceaniczna podsuwa się pod drugą płytę oceaniczną.

Osady płyty wciąganej są zdzierane i fałdowane – powstaje wtedy łuk wysp. Jednocześnie wzdłuż łuków wysp powstają rowy oceaniczne.

Np. Sumatra i Rów Sundajski.

– płyta oceaniczna podsuwa się pod płytę kontynentalną.

Osady płyty oceanicznej są zdzierane i fałdowane – powstają pasma górskie.

Jednocześnie w oceanie powstają przybrzeżne rowy oceaniczne.

Np. Andy i Rów Chilijski.

– płyta kontynentalna wsuwa się pod druga płytę kontynentalną.

Osady jednej z nich są zdzierane i fałdowane, co powoduje powstanie gór. W ten sposób powstały miedzy innymi Alpy i Himalaje.