Woda w dużym stopniu wpływa na składniki środowiska, jak klimat, gleby, roślinność, zwierzęta, rzeźba terenu. Woda jest niezbędna we wszystkich dziedzinach działalności ludzkiej, m.in. w gospodarstwie domowym, rolnictwie, przemyśle, komunikacji, dla rekreacji itp.
Znajomość bilansu wodnego na określonym obszarze, umożliwia racjonalne wykorzystanie zasobów wodnych.
Równikowe tereny Ameryki Południowej, Afryki, Archipelagu Malajskiego, są terenami zasobnymi w wodę. Natomiast tereny Meksyku, Sahary, Półwyspu Arabskiego, wnętrza Australii, Południowej Afryki (Kalahari) są ubogie w wodę. Suchość tych obszarów związana jest z niskimi opadami warunkowanymi stałymi układami wysokiego ciśnienia oraz dużym parowaniem będącym rezultatem wysokiej temperatury i suchego powietrza. Ubogie w wodę są także tereny odległe od mórz i osłonięte łańcuchami górskimi (bezodpływowe tereny Kazachstanu i Azji Środkowej, bezodpływowa wielka kotlina w USA).
Niedostatek wody słodkiej występuje na ok. 60% powierzchni lądów. W szerokościach 40-70? N i S ? zaznacza się duży odpływ, dochodzący do 500 mm, będący rezultatem wysokich opadów i zmniejszonego parowania. Obszary okołobiegunowe odznaczają się małymi opadami, małym parowaniem i znikomo małym odpływem. Małe opady spowodowane są układem wysokich ciśnień. Małe parowanie wynika z niskich temperatur powietrza, minimalny odpływ powodowany jest małymi opadami i dużą retencją wód w tamtejszych lodach i śniegach.
W Polsce na 1 mieszkańca przypada 1570 m3 wody rocznie. Jest to bardzo mało. W Europie zajmujemy dopiero 23 miejsce. Obszary deficytowe występują w środkowej Polsce, obejmując Nizinę Wielkopolsko-kujawską, Mazowiecko-podlaską, Wyżynę Małopolską i Śląską.
Do obszarów zasobnych w wodę należą Karpaty, Sudety, Pojezierze Pomorskie i Mazurskie.
