Tomasz z Akwinu(1225 – 1274) teolog, który pragnął wybudować pomost między filozofia Arystotelesa a teologią chrześcijańską (\”schrystianizował\” Arystotelesa). Uznał, że pomiędzy filozofią – rozumem, a chrześcijaństwem – objawieniem nie ma sprzeczności. Kładł nacisk na problemy etyki, która stabilizowała ludzkie życie w społeczności ziemskiej i normowała je wskazaniami cnót, głównie roztropności, miarkującej pragnienie sławy i pożądań cielesnych. Służyło to hierarchicznemu, stanowemu społeczeństwu średniowiecza. Naruszenie układu ról społecznych zespolonych harmonijnym współdziałaniem zapewniającym rozumny ład świta uważano za grzech przeciw prawom boskim.