Motyw wędrówkipochodzi już z antyku oraz biblii, przejawia się on przez utwory różnych epok, przybierajac różne znaczenia. Taka wędrówka moze symbolizować: podróż fizyczną czyli odwiedzanie nowych miejsc, podróż przez życie, z którym się wiąże zdobywanie doświadczeń, czasem wędrówka staję się pokuta, pielgrzymką w celu oczyszczenia grzechów, a także może być wygnaniem i tułaczką.
Człowiek idąc przez drogę musi pokanać samego siebie, również poszukuje własnego,, ja’ czy też jest próbą ucieczki od otaczającej go rzezczewistości. Tak więc, jak widać wędrówka ma wiele znaczeń. w celu bliższego poznania jak ważnym i nieodłacznym człowiekowi motywe jest wędrówka, cofnijmy się w czasie i zajrzyjmy na chwilę do epoki, od której się wszystko zaczęło.
Pierwszą wielką wyprawę odnajdujemy w starotestamentalnej Księdze Wyjścia(exodus). Gdzie prowadzony przez mojżesza naród wybrany kroczył40 lat przez pustynię. jak wiadomo pustynia jest miejscem, które kojarzy się nam z puszcza z czymś niesprzujającym oraz trudnym do przebycia. Takie doświadczenie było czymś wyjątkowo trudnym dla Izraelitów, gdyż obok tródów, które czychały na nich podczas wędrówki istniał jeszcze aspekt Boga, i jego zamiar wystawienia pielgrzymów na próbę. Była ta próba zaufania, wiary a także podróżą w pewnym sensie oczyszczajacą , gdyż tułaczka prez te lata miała być pokutą za grzechy.I tak w kolejnej epoce jaką jest antyk mamy do czynienienia z ludxmi o różnych zupełnie celach.
Tak więc, chcę przedstawić postać Odysa, głownego bohatera ,, Odyseji’. Epos ten został napisany przez Homera i opowiada on o powrocie, króla Itaki do domu z wojny. Jego powrót z czasem przerodził się w dramatyczną walkę bohatera z przyrodą, losem i bogami. 10 lat tułaczki Odyseusza wiaże się z przeżyciem różnych przygód, a także często niemiłych doświadczeń. Podczas jego podróży musi stawiać czoło licznym zdarzeniom lecz wkońcu cel zostaje osiągnięty i wraca do domu.
Można zatem powiedzieć, iż bohater ten stał się arechetypem podróżnika tułacza, który nie zważając na przeciwności losu konsekwentnie zmierza w obranym przez siebie kierunku i nie poddaje się.
