Według mnie, możemy bez wątpienia zaliczyć Edypa do bohaterów tragicznych. Jego podjęte działania i decyzje były z góry skazane na klęskę. Cokolwiek zrobił, czynił zło.
Bohater utworu Sofoklesa stara się uchronić swoje miasto przed klęską rzucona przez królów, z powodu niepomszczonej śmierci króla Lajosa. Edyp deklaruje odnalezienie sprawcy. Wiemy, że zabójcą jest sam Edyp, który napotyka starca w wąwozie, jednak nie zdaje on sobie sprawy z więzów łączących go z ofiarą. Po drodze spotkał też Sfinksa, który zadał mu zagadkę i obiecał nagrodę. Edyp rozwiązał ją i w zamian został władcą Teb oraz wstąpił w związek małżeński z Jokastą. Osiadłszy w Tebach, Edyp wyznacza karę wygnania z miasta zabójcy byłego władcy. Tym sposobem rzuca wyrok sam na siebie.
Po rozmowie z Tyrezjaszem ? tamtejszym wróżbitą bohater zarzuca mu spisek z Kreonem, ponieważ nie chcę on wyjawić prawdy. Z biegiem czasu Tyrezjasz ujawnia co się naprawdę stało w przeszłości. Do Edypa docierają najgorsze fakty. Jest już świadom ojcobójstwa i kazirodztwa.
Zrozpaczona Jokasta popełnia samobójstwo wieszając się na chuście,a Edyp wydłubuje sobie oczy i prosi Kreona o wygnanie z miasta.
Ważna w utworze jest też funkcja katharsis – wstrząs uczuciowy, polegający na tym, że widz przeżywa litość i trwogę patrząc na akcję tragedii.
Bez względu na to jak dobrym władcą był Edyp nie potrafił uniknąć swojego przeznaczenia. Widoczna jest też jego szlachetność, czyli poddanie się karze. Można powiedzieć, że tragicznym bohaterem rządzi los i jakkolwiek uciekałby on przed przepowiednią, spełni ją nieświadomie.
W tragedii istotne jest też działanie hybris, czyli pojęcia oznaczającego dumę i majestat władcy, które przesłaniają mu prawidłowe rozpoznanie sytuacji,w której się znajduje.
Podsumowując, stwierdzam, że Edyp jest bohaterem tragicznym. Pomimo swojej dobroci spotyka go tak straszny los. Próbuje bezskutecznie uciec przed fatum, co jest zadaniem bardzo trudnym wręcz niemożliwym. Można powiedzieć, że los zakpił sobie z bohatera.
Utwór Sofoklesa jest dla czytelników pewnego rodzaju nauką. Można wywnioskować, że cierpienie wpisane jest z nasze życie i nawet, gdy jesteśmy dobrymi ludźmi nie unikniemy najgorszego losu. Powinniśmy cieszyć się życiem i dobrymi momentami, ale na uwadze musimy mieć to, że w jednej chwili możemy wszystko stracić.
