W mojej pracy zamierzam się skupić na ukazaniu postaci Jacka Soplicy jako bohatera narodowego, niezłomnego bojownika o wolność. Jest on postacią pozytywną, ponieważ po wielu złych czynach przemienia się z zarozumiałego, pysznego człowieka w prawdziwego patriotę.
Postaram się bronić tezy zawartej w temacie. Na poparcie mojego stanowiska mogę przywołać wiele argumentów.
Pierwszym przykładem jest chęć naprawienia złego czynu, jakim była zbrodnia – zabicie Stolnika. Aby zmyć swe ręce splamioną krwią Stolnika Horeszki, wdział habit i postanowił wstąpić do zakonu. Przybrał miano księdza Robaka, przeobrażając się w całkiem innego człowieka. Będąc wcześniej dumnym zawadiaką, stał się cichym, pokornym i skromnym zakonnikiem. Po dokonaniu tej strasznej zbrodni pragnie naprawić błędy swej młodości.
Następnym argumentem jest niezwykła odwaga Jacka Soplicy, oddanie , jakie pokazał poświęcając się dla patriotycznej działalności dla kraju. Walczył w Legionach Dąbrowskiego, przygotowywał powstanie na Litwie, pełnił rolę emisariusza. Aby nie zostać zapamiętanym jako zdrajca, który sprzymierzył się z Moskalami, brał udział w bitwach, przewoził dokumenty, informacje, wieści polityczne szlachcie. Był wielokrotnie pojmany i karany. Nie dbał o sławę i rozgłos, działał bezimiennie na rzecz odzyskania niepodległości. Wszystko to prowadzi do wniosku, że ks. Robak jest wzorem prawdziwego patrioty.
Kolejnym argumentem może być uratowanie życia Gerwazemu i przyznanie się mu do winy. Jacek na łożu śmierci odbywa szczerą pokutę, wyznaje ze skruchą wszystkie grzechy. Zostaje także ranny, broniąc własną piersią ostatniego z rodu Stolnika – Hrabiego. Ten czyn przekonuje wszystkich o tym, że Soplica nie żywi już urazy do rodu Horeszków. Z dawnego poczucia wyższości i mściwości nie zachował się nawet ślad.
Jak widać z przytoczonych przykładów Jacek Soplica był piękną, szlachetną postacią. Popełnił zbrodnię, lecz odpokutował ją własnym życiem. Zmazał wszystkie grzechy młodości, ginąc w wojnie z Moskalami, za co został odznaczony orderem Legii Honorowej. Sądzę, że swoim postępowaniem w pełni udało mu się zrehabilitować w oczach innych.