Frankowie, Słowianie i Germanie były to państwa indoeuropejskie. Najsilniejszym z nich byli Frankowie. Było to państwo powstałe po upadku Cesarstwa Rzymskiego. W 496r. przyjęło chrzest – i tak powstała monarchia Franków. Władzę nad nią sprawowała dynastia merowińska jednak jej władza coraz bardziej słabła, aż wreszcie władzę przejął ród Karolingów. Głównym ich celem było zjednoczenie wchodzących w skład monarchii ziemi i poszerzenia jej terytorium.
Monarchia Karolingów była państwem patrymonialnym. Oznaczało to, że władca traktował państwo i ludzi w nim żyjących za swoją własność. Co roku (podobnie jak u Słowian) odbywały się wiece, połączone z przeglądem wojska. Monarchia podzielona była na 700 hrabstw zarządzanych przez hrabiów. Bardzo ważną rolę pełniła armia. Do armii musiał należeć każdy, kto był wolnym człowiekiem. Ludzie należący do armii musieli uczestniczyć w wyprawach wojennych. Nie było to na rękę chłopom, ponieważ wyprawy odbywały się w cisze, gdy musieli oni pracować na polu. Dlatego właśnie chłopi woleli oddać się w opiekę możnych. Wprawdzie to wiązało się z utratą wolności, ale z drugiej strony nie trzeba było brać udziału w bitwach. Chłopi musieli pracować na polu pana, za co dostawali wyżywienie dla siebie i rodziny. Do zadań wolnych ludzi należała służba wojskowa, utrzymanie dróg, mostów i grodów. Obowiązkiem było także opłacanie dziesięciny na rzecz kościoła.
Bardzo ważną rolę miała wymiana towarowa między zachodem, a wschodem. W dużym stopniu ułatwiało to Morze Śródziemne. Inną bardzo ważną rolą było rolnictwo. Było ono źródłem utrzymania dla większości ludności. Rozwijało się dość dobrze gdyż większość ludności mieszkała na wsi. Powstawały drobne gospodarstwa ludzi wolnych, a także ogromne majątki ziemskie (najczęściej królewskie). Pracowała w nich ludność poddana. Produkowano w nich narzędzia, broń a także wyroby rzemieślnicze (np. ceramikę).
Tak jak w każdym kraju tak i w monarchii karolińskiej powstawały arcybiskupstwa, diecezje i opactwa. Dzięki powstaniu kościołów rozwijała się także kultura i szkolnictwo. Zaczęła powstawać poezja, myśl polityczna jak i architektura. Wszystkie te osiągnięcia miały miejsce za czasów panowania króla Karola Wielkiego. Karol Wielki był wielkim geniuszem i wspaniałym władcą. Jego śmierć stała się początkiem rozpadu monarchii. Ostatecznie monarchię podzielono pomiędzy trzech synów Karola Wielkiego w 843r. w Verdum.
Następnym państwem, które chciałbym opisać to Słowianie. Słowianie początkowo nie byli państwem lecz połączonymi wspólnotami plemiennymi. Słowianie opanowali dorzecze górnej Wołgi, Dniepru, ziemie między Odrą i Łabą oraz część półwyspu bałkańskiego. Wtedy doszło do podziału Słowian na trzy grupy:
-zachodnią
-wschodnią
-południową
Głównym bóstwem czczonym przez Słowian był Bóg Perun. Dopiero w późniejszych wiekach (Xw.) Słowianie przyjęli chrześcijaństwo (niektórzy prawosławie a inni religię katolicką).
Początkowo podstawową jednostką społeczną była wielka rodzina. Taka rodzina wspólnie gospodarowała. Podstawą utrzymania ludności, tak samo jak w przypadku Franków było rolnictwo. Technika uprawy była identyczna jak u Franków: użytkowano dany kawałek ziemi przez kilka lat, aż do wyjałowienia gleby, a następnie przenoszono się na nową ziemię. Oprócz uprawy także hodowano zwierzęta takie jak: świnie, bydło i owce. Inną analogią są np. pieniądze. W obu państwach istniały one jako środek płatniczy. U Słowian były one w formie lnianych płatów, a u Franków były to denary.
Grupy rodzin tworzyły wspólnotę terytorialną (nazywaną opolem). W okresie zagrożenia opola łączyły się w większe organizacje plemienne. Państwem (jak już wcześniej wspomniałem) rządził wiec plemienny. Z czasem powstawały większe trwałe wspólnoty obejmujące kilka wielkich plemion. W ten sposób powstały pierwsze państwa słowiańskie. Powstało państwo bułgarskie, wielkomorawskie, czeskie i ruskie.
Jeszcze innym państwem europejskim byli Germanie. To państwo także ma wiele rzeczy podobnych do poprzednich. Germanie tworzyli skomplikowaną sieć plemion. Plemiona te łączyły się ze sobą w związki. Miały one podobne znaczenie jak wspólnoty plemienne tworzone przez Słowian.
Głównym sąsiadem Germanów był Rzym, toteż długotrwałe sąsiedztwo wpłynęło na przyspieszenie formowania się społeczeństwa klasowego.
Wierzenia Germanów różniły się znacznie od wierzeń Słowian i Franków. Istniało wielu bogów. Występowali oni jako dawcy wszelkich dóbr. Rozróżniano dwa rody bogów: Azów – odpowiedzialnych za społeczeństwo i ludność oraz Wanów odpowiedzialnych za płody rolne. Funkcje kultowe spełniał naczelnik plemienia (co ciekawe nie znano kapłanów). Miejscami kultu nie były świątynie jak u Franków ani posągi u Słowian ale święte gaje, góry, źródła, kamienie. Germanie wierzyli w życie po śmierci, stąd bardzo bogaty wystrój grobów. Zasadniczą różnicą w porównaniu do Franków jest sposób wyboru władcy. Wybierano tylko jednego władcę, przez co unikano dzielenia państwa między spadkobierców i co za tym idzie krwawych wojen.
Reasumując uważam, że szczególne podobieństwa w rozwoju społ-polit. wystąpiły wśród Franków i Słowian
Analogii dopatruję się w:
-w rolnictwie, które było głównym źródłem utrzymania dla większości ludzi
-techniki uprawy ziemi
-środkach płatniczych przy wymianie handlowej
-podobnym traktowaniu przez władcę państwa i ludzi
Główne czynniki różniące te państwa to m.in.:
-religia (u Germanów wielobóstwo, u Słowian i Franków chrześcijaństwo)
