,,W czym tkwi radość i piękno przyjaźni”
Przyjaźń jest dla mnie jedną z ważniejszych uczuć, dla mnie posiadanie prawdziwego przyjaciela jest jednym z najważniejszych rzeczy na świecie, jeden ze skarbów itp. . Przyjacielowi można się zwierzyć, zwrócić w razie jakiegokolwiek problemu, ta osoba wyciąga pomocną dłoń gdy jest potrzeba, w ogóle można powiedzieć że zawszę możemy na przyjaciela liczyć.
Dopiero w miarę upływu czasu przekonujemy się, czy osoba, którą obdarzyliśmy uczuciem jest naprawdę tego warta.
Niewiele osób w dzisiejszym świecie ma przyjaciela z prawdziwego zdarzenia, któremu może się zwierzyć, zwykle każdy z nas ma wielu ,,kumpli”, ale nie każdemu mógłby wyjawić tajemnicę, że ma jakieś problemy np. nie rozumie czegoś z matematyki.
Dla przyjaciół ,,Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu”, lecz taką prawdziwą przyjaźń według mnie buduję się miesiącami, a nawet latami, żeby dobrze siebie zapoznać.
Przyjaciel to nie tylko ta osoba, która akceptuje zalety, bo ktoś np. jest bogaty, i dlatego chce się z nim przyjaźnić, lecz także akceptuje wady, i dla niego są obojętne.
Przyjaźń dla mnie to taka mniejsza forma miłości, bo prawdziwa miłość i prawdziwa przyjaźń polegają praktycznie na tych samych podstawach.
Przyjaciołom zawdzięczamy najlepsze chwilę w życiu, gdy mój przyjaciel będzie szczęśliwy, ja też będę, gdy będzie smutny będę próbował go pocieszać, gdy będzie potrzebował pomocy pomogę mu itp…
Prawdziwa przyjaźń jest porównywana do przyjaźni Małego Księcia i Róży, on dbał o Swojego kwiatka, zakrywał ją kloszem, podlegał, chronił przed zimnem, drapieżnikami (chociaż na Jego planecie tam nie było żadnych drapieżników). Mały książę uważał tak – ,,chociaż są tysiące innych kwiatów takich jak moja Róża, i tak moja jest wyjątkowa, bo jest moja, ja o nią dbam(…)”. Taki morał powinni mieć też prawdziwi przyjaciele.
Michał Juszczyk
