Wielkie Monarchie Feudalne – Anglia i Francja – skrót

 

 

 

Anglia pod panowaniem Plantagenetów.

Ą władzę zdobywa Henryk II z dynastii Plantagenetów;

Ą podstawowym ogniwem administracji lokalnej był urzšd szeryfa;

Ą konflikt z arcybiskupem;

Ą narastanie opozycji Kościoła i możnych w Anglii;

Ą utrata posiadłości we Francji przez Ryszarda Lwie serce i Jana bez Ziemi;

Wielka Karta Swobód.

Ą w 1215 r., Jan bez Ziemi zmuszony do ustępstwa, wydaje przywilej (WKS);

Główne postanowienia WKS:

1. Nakładanie podatków zależy od zgody Wielkiej Rady złożonej z baronów i biskupów.

2. Ochrona przed nadużyciami urzędników królewskich oraz prawo do postępowania sšdowego dotyczy wszystkich wolnych ludzi królestwa.

Ą w 1264 r. po raz pierwszy zwołane zostało zgromadzenie stanowe;

Ą

Władza Kapetyngów we Francji.

Ą X w.- założenie dynastii Kapetyngów przez Hugona Capeta;

Ą dziedziczność tronu;

Ą uzyskali poparci Kościoła;

Ą złamanie potęgi Plateagenetów przez Filipa II Augusta;

Apogeum monarchii Kapetyngów.

Ą opanowanie południa Francji;

Ą Francja gęsto zaludniona z wieloma miastami;

Ą rozkwit sztuki gotyckiej;

Ą osišgnięcie apogeum za panowania Ludwika IX;

Ą zakaz wendetty;

Ą podporzšdkowanie Kościoła;

Konflikt Filipa IV Pięknego z papieżem.

Ą nałożenie podatku na kler francuski i zatrzymanie opłat uiszczanych kurii papieskiej;

Ą Filip IV dšżył do władzy absolutnej i zazdrościł Papieżowi panowania nad światem;

Ą król zyskał poparcie Stanów Generalnych;

Ą poczštek kryzysu Francji;

Upadek idei uniwersalistycznych i rozwój suwerennych monarchii.

Ą zmiana charakteru władzy królewskiej;

Ą król staje się władcš świeckim;

Ą koniec ideologii z epoki karolińskiej;