Wiersz własny

„Piszę”

* * * *

Piszę do Ciebie mój rachunek sumienia.
Opowiem Ci wszystko powoli, co boli,
co sprawia mi tyle cierpienia.
Jakby igła w sercu…
tak boli.

* * * *

Więc piszę do Ciebie o życiu,
ulotnych chwilach, rozterkach,
jak człowiek potrafi drugiemu
nóż w plecy wbić, mieć krew na rękach
i nie przejmować się tym ni chwili,
bo chwile te…
ulotne.

* * * *

Piszę…
już sama nie wiem, do kogo.
Do Boga? Jest on tylko ucieczką
przed strachem, przed śmiercią,
utratą swej duszy…
Więc do kogo?

* * * *

Kto mnie dziś zrozumie, wysłucha,
co od dawna na sercu mi leży?
Może wszechświata pustka sucha
wie więcej, w co nikt nie uwierzy?

* * * *

Piszę…
lecz nikt mnie nie słucha.
Piszę…
dla spokoju mego ducha.

* * * *

[ Aneczka_Nita (Aneczka07) ]