Kwasy nukleinowe rozpuszczają się w wodzie w środowisku zasadowym i obojętnym, natomiast ulegają wytrąceniu z roztworu w środowisku kwaśnym (poniżej wartości pH=5). Powyżej wartości pH=7 ich makrocząsteczki obdarzone są silnym ładunkiem ujemnym, na skutek całkowitej dysocjacji reszt fos foranowych. W polu elektrycznym (elektroforezie) migrują w kierunku elektrody dodatniej. Zniszczenie struktury drugorzędowej (denaturacja) zachodzi podczas działania wysokiej temperatury, działaniu mocnych kwasów i z asad oraz rozpuszczalników organicznych. Denaturację wywołują także inne substancje, takie jak mocznik, formamid, czy formaldehyd. Termiczna denaturacja w przebiega skokowo i jest uzależniona od stosunku par G-C do A-T(U) (związane jest to z różnicą w ilością wiązań wodorowych pomiędzy zasadami komplementarnymi). Temperatura ta jest charakterystyczna dla cząsteczek dwuniciowych – w szczególności DNA i jest określana mianem temperat ury topnienia. Stopniowe obniżanie temperatury prowadzi do renaturacji – odtworzenia struktury dwuniciowej. Całkowita hydroliza (rozpad pod wpływem wody) kwasów nukleinowych zachodzi w środowisku silnie kwaśnym, przy czym hydroliza RNA jest również możliw a w środowisku zasadowym.
Zakończenie
Kwasy nukleinowe odgrywają kluczową rolę w życiu każdego organizmu. Są nośnikiem puli informacji genetycznej, zawartej w genach i specyficznej dla danego organizmu, która jest przekazywana potomstwu. Mechanizmy dziedziczenia, odczytu i r egulacji tej informacji są uzależnione od wielu czynników związanych z rodzajem organizmu, jego stanu fizjologicznego i warunków, w których żyje.
