PRZYCZYNY WYBUCHU WOJNY O NIEPODLEGŁOŚĆ U.S.A.: Pierwszymi, którzy rozpoczęli kolonizację Ameryki Północnej byli Hiszpanie, którzy założyli pierwsze swoje osiedla na Florydzie Później dołączają się Francuzi, osiedlając się na północy kontynentu i tworząc tzw. Nową Francję. W 1608 roku powstała osada Quebec u ujścia rzeki św. Wawrzyńca. Trzecimi, którzy pojawili się na tym kontynencie byli Holendrzy, kładąc podwaliny pod swe kolonie zwane Nowymi Niderlandami (W 1625 roku powstaje Nowy Amsterdam na wyspie Manhattan). Jednak największą rolę w procesie kolonizacyjnym na tym kontynencie odegrali Anglicy, którzy w 1607 r. założyli osadę Jamestown w centralnej części wschodniego wybrzeża. Wkrótce potem, usuwając miejscową ludność – Indian, Anglicy opanowali cały pas wschodniego wybrzeża, od rzeki św. Wawrzyńca aż po Florydę, tworząc 13 kolonii. W drugiej połowie XVIII wieku ludność angielska w koloniach stanowiła ok. 40 %, pozostała część to emigranci z innych krajów Europy. Na południu terenów kolonizowanych ludność zajmowała się przede wszystkim rolnictwem. Zakładano plantacje bawełny, tytoniu i ryżu. Do pracy na plantacjach wykorzystywano początkowo Indian, lecz ci nie nadawali się do pracy na roli i masowo wymierali. Na ich miejsce rozpoczęto sprowadzać z Afryki Murzynów. Na północy ludność najpierw trudniła się hodowlą i rybołówstwem, później zaczął rozwijać się przemysł okrętowy, drzewny, metalurgiczny, lniany i bawełniany. Produkcja początkowo miała charakter manufakturowy, później przybrała formy maszynowe. Pod względem ustrojowym kolonie stanowiły luźny konglomerat. Jedne z nich były własnością Korony Brytyjskiej i były rządzone przez gubernatorów, inne należały do wielkich rodów angielskich. Z biegiem czasu zwiększał się udział ludności miejskiej w zarządzaniu kolonią. Pod względem gospodarczym kolonie były ściśle uzależnione od metropolii. Amerykanie mogli wywozić surowce i produkty kolonialne tylko do Anglii, i tylko z Anglii mogli przywozić potrzebne im towary. Anglia nie dopuszczała do powstania w koloniach własnego przemysłu. Po wojnie siedmioletniej (1756-1763) Anglia zagarnęła od Francji Kanadę i znaczną część Luizjany. Ale skarb brytyjski był po tej wojnie zrujnowany i potężnie zadłużony. Próbując rekompensować sobie długi, Anglia narzuciła na kolonie opłaty stemplowe, które stanowiły rodzaj podatku od wszelkiej działalności gospodarczej. Amerykanie zaprotestowali poprzez twierdzenie, iż nie mając przedstawicielstwa w brytyjskim parlamencie, nie są zobowiązani do płacenia podatków. Wówczas Anglicy nałożyli cła na niektóre towary, m. in. szkło, herbatę, papier, farby i oliwę. Mieszkańcy kolonii rozpoczęli bojkot towarów angielskich, coraz częściej dochodziło do zatargów z urzędnikami angielskimi, a nawet utarczek zbrojnych. Anglicy wycofali się z podatku, lecz utrzymali pod naciskiem Kompanii Wschodnioindyjskiej podatek od herbaty.
