1. ASCETA
– żyje w ubóstwie
– przyjmuje pogardę i cierpienie z pokorą
– ucieka od sławy, rozgłosu
– modli się do Boga
– umartwia swoją duszę i ciało
– anonimowość
– pokora
2. św. ALEKSY
Rozdał swój majątek i ruszył na wędrówkę po świecie. Cały czas spędzał na modlitwie, żebrał, inni ludzie go nie obchodzili. Chodziło mu o całkowitą anonimowość. Chciał aby nikt go nie znał i mógł całkowicie poświęcić się Bogu. Został uznany za świętego (Maryja zeszła z ołtarza i kazała klucznikowi wpuścić go do kościoła). Ponownie wyrzekł się sławy i powrócił do rodzinnego miasta i zamieszkał na schodach własnego domu. Po jego śmierci wszystkie dzwony w Rzymie zabiły.
3. ŚWIĘTY
św. FRANCISZEK
W Asyżu założył zakon franciszkanów. Rozdał swój majątek. Wędrował po kraju wygłaszając kazania, które nawoływały do miłości do bliźniego.
4. RYCERZ ŚREDNIOWIECZNY
– bogobojny
– odważny
– zawsze dotrzymywać słowa
– dbać o honor i sławę
– patriota
– uwielbienie Boga i poświęcenie dla obrony wiary
– wzorzec dydaktyczny
– zyskiwał władzę, stawał się godnym szacunku
– propagował postawę wygodną kościołowi
– kościół akceptował rycerzy, bowiem w nich upatrywał szerzenie chrześcijaństwa
5. WŁADCA DOSKONAŁY
– troszczy się o kraj i o poddanych
– dobry rycerz
– dobry chrześcijanin (miłosierny)
– sprawiedliwy i wyrozumiały
– bronił granic
– szybkość podejmowania trudnych decyzji
– dobro ogółu przedkłada nad dobro własne
6. PRZYCZYNY WYKREOWANIA TAKICH WZORCÓW OSOBOWYCH
– kościół zyskiwał władzę i wzbogacał się (bogaci ludzie chcąc zostać ascetami często oddawali swój majątek kościołowi)
– życie doczesne jest chwilowym, krótkim etapem życia ducha
– upokorzenie szło w parze ze zbawieniem
