Zredaguj list pamiętając o słownictwie typowym dla danej epoki korzystając z reprodukcji J. Vermeera „Dziewczyna czytająca list”.

Najdroższy!
Nie potrafię Ci tego powiedzieć wprost. Nie mam tyle odwagi, aby spojrzeć Ci w oczy. Nie kocham Cię.
Wszystko zaczęło się od decyzji mojej matki. Zdecydowała za mnie. Tak naprawdę, to nie miałam na nic wpływu. Całe me życie było w jej rękach. maiłam Cię poślubić, ale me serce należało wtedy do innego. I nadal należy. Tristian, sługa, któremu ufałeś, jest władcą mego serca. Pokochałam go bezgranicznie od momentu kiedy go ujrzałam. Serce nie sługa nie mogę za nie decydować.
Wybacz mi, że nie potrafiłam Cię pokochać. Proszę, spróbuj to zrozumieć. Chcę być szczęśliwa z mężczyzną, którego kocham. Jeżeli Cię zraniłam, przepraszam, ale nie mogę zapanować nad potęgą uczucia.
Izolda