Życie człowieka jest wędrówką.

Czlowiek rozpoczyna swoja wedrowke po swiecie w dniu swojich narodzin. (…) Rozpoczyna w niej co raz to nowe etapy zycia. Caly czas sie czegos uczy. Poznaje nowych ludzi. ZAczyna wiedziec jaki swiat jest naprawde, a nie z opowiesci ludzi. Nasza Wedrowka po swiecie trwa cale zycie. Od chwili narodzin Do samej Smierci… (…) ” Celem takiej wędrówki było coś lepszego, trudno osiągalnego, poszukiwanie jakiegoś sensu rzeczywistości.
Różnorodność motywów wędrówki w tekstach kultury nie pozwala na dokładne i jednoznaczne określenie jej znaczenia ? lecz spróbujmy się jej przyjrzeć z bliska.

Niestety nasze życie jest również podróżą ku śmierci. Wędrówka jest to, więc życie i nabieranie doświadczeń, które odpowiednio przemyślane wpływają korzystnie na psychikę. Należy poznać siebie, aby móc umiejętnie formować poglądy i charakter.
Wędrowanie nie łączyło się tylko i wyłącznie z celem, wędrówka uczyła, poszerzała ludzką świadomość, kształciła charakter człowieka. Mogła być wywołana nienasyceniem, chęcią poszukiwania czegoś lepszego, doskonalszego, mogła być też ucieczką lub jakąś misją ? zwykle była związana z opuszczeniem dotychczas zajmowanego miejsca, z porzuceniem dotychczasowych dóbr, czy też, w przypadku wędrówki duchowej, zmiany dawnych przyzwyczajeń, dawnego sposobu myślenia i postrzegania rzeczywistości
poznajemy Nowe miejsca oraz ludzi. Często musimy podejmowac Trudne decyzje. Nasze życie jest podróżą przez nieznane, nie wiemy co nas może spotkać. Każdy krok to coś nowego. Nie wiadomo też jak długo będzie ta podróż trwać.Wędrówka czy podróż ma zawsze jakiś określony cel. Najczęściej bywa chęcią poznania czegoś nowego, zdobycia doświadczeń, poszukiwania lepszych warunków życia czy szczęścia, a niekiedy po prostu jest ucieczką od rzeczywistości i wówczas wiąże się zwykle z porzuceniem dotychczasowych warunków życia, rodziny lub środowiska. BY OSTRA200397 SANDRA